ទំនប់អាងជីងចក់
រមណីយដ្ឋានអាងជីងចក់ គឺជាស្រះស្តុកទឹក សម្រាប់កសិករស្រោចស្រពដល់ដំណាំដែលត្រូវបានសាងសង់ឡើងតាំងពីទសវត្សឆ្នាំ១៩៤០ ក្នុងសម័យអាណានិគមបារាំង។ ទឹកនេះហូរមកពីភ្នំក្បាលដំរី ហើយហូរចូលទៅកាន់ស្រះទឹក ប្រកដោយធម្មជាតិពណ៌ខៀវស្រងាត់។ តំបន់នោះជាកោះពីរ មានទឹកព័ទ្ធជុំវិញ និងមានស្ពានឈើសម្រាប់ដើរឆ្លងបាន។ អាងទឹកនេះគឺមានក្រឡាផ...
ទឹកធ្លាក់ចម្ការខ្នុរ
រមណីយដ្ឋាននេះ មានទឹកហូរខួបប្រាំងវស្សាដ៏ថ្លាយង់គួរឱ្យចង់អង្គុយនិងចុះងូតទឹកលេងផងដែរ។ អ្នកដែលមកលេងនៅខេត្តប៉ៃលិនកម្រនឹងចោលកន្លែងកម្សាន្តនេះខ្លាំងណាស់ ព្រោះថាជាកន្លែងមានម្លប់ដើមខ្នុរយ៉ាងត្រជាក់និងមានសង់តូបជាច្រើនសម្រាប់អង្គុយលេងយ៉ាងសប្បាយរីករាយក្នុងចិត្តនិងអាចងូតទឹកជ្រោះផងដែរ។ ម្ហូបអាហារ និងផ្លែឈើផ្សេងៗម...
ក្រុងប៉ៃលិន
ខេត្តប៉ៃលិនព័ទ្ធជុំវិញដោយខេត្តបាត់ដំបងត្រូវបានផ្ដាច់ចេញពីខេត្តបាត់ដំបងឱ្យក្លាយជាតំបន់រដ្ឋបាលដាច់ដោយឡែក បន្ទាប់ពីការចុះចូលរបស់ក្រុមខ្មែរក្រហមនៅឆ្នាំ ១៩៩៦។ ប៉ៃលិនត្រូវបានពិភពលោកស្គាល់ថា ជាតំបន់ដែលសំបូរដោយត្បូងពេជ្រមានតម្លៃ ហើយក៏ជាជម្រកចុងក្រោយនៃពួកខ្មែរក្រហមបន្ទាប់ពីបានចាញ់សង្គ្រាម នៅឆ្នាំ ១៩៧៩ និងធ្ល...
ភ្នំយ៉ាត
ទាក់ទងនឹងភ្នំយ៉ាតយើងនឹងដកស្រង់ប្រវត្តិសង្ខេបពីសៀវភៅប្រជុំរឿងព្រេង ដែលមានសេចក្ដីថា ក្នុងឆ្នាំ១៩២២ ជនអន្តោប្រវេសន៍ បានកសាងវត្តភ្នំយ៉ាតនៅលើកំពូលភ្នំយ៉ាត ដែលកន្លែងសក្ការៈបូជាហើយក៏ជាបេះដូងរបស់ខេត្តផងដែរ។ ដើមឡើយ អ្នកស្រុកប៉ៃលិន សុទ្ធសឹងតែជនជាតិកុឡាទាំងអស់បានមករស់នៅ តាំងពី គ.ស. ១៨៧៦ ដោយសារការប្រាថ្នាមកជីកយ...
វត្តកោងកាង, វត្តរតនសោភ័ណ
វត្តនោះជាវត្តនេះបានកសាងឡើងនៅក្នុងគ្រឹស្គសករាជ១៩៤២ ដែលផ្តួចផ្តើមឡើងដោយលោកតាឪ ឡឹក សេន ភិក្ខុខ្មែរសុរិន្ទ។ មូលហេតុដែលបានដាក់ឈ្មោះវត្តនេះថា រតនសោភ័ណដោយសំដៅទៅលើន័យថា ជាទីគោរពបូជាព្រះរតនត្រ័យដ៏ប្រសើរក្រៃលែង រីឯអ្នកស្រុកគេនិយមហៅថាវត្តកោងកាង ដោយហៅទៅតាមទីកន្លែងវត្តនេះ ពីដើមសម្បូរទៅដោយដើម...
ទឹកធ្លាក់ចម្ការសាវម៉ាវ, ទឹកធ្លាក់ចម្ការកូឡា
រមណីយដ្ឋានថ្មីនេះ មានឈ្មោះពេញថា «ចម្ការសាវម៉ាវ ភូមិកូឡា» ទើបនឹងបង្កើតឡើងដោយម្ចាស់ចម្ការ សាវម៉ាវ នៅបរយ៉ាខាជិតរមណីយដ្ឋានចម្ការខ្នុរ ក៏មានការទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ភ្ញៀវទេសចរណ៍ជាតិ និងអន្តរជាតិដែរ។ នៅក្នុងរមណីយដ្ឋាននេះមានដាំដើមសាវម៉ាវជាច្រើនដើម បង្កើតឱ្យទៅជាម្លប់ដ៏ត្រជាក់ហើយនៅជាប់នឹងមាត់ស្ទឹង ដែលជាមូលហេត...
ស្ទឹងតារាប, ស្ទឹងប៉ៃលិន
តាមមាត់ស្ទឹងប៉ៃលិន ត្រង់ចំណុចគល់ស្ពានតារាប ជាប់ផ្លូវប៉ែកខាងកើត ជាតំបន់រមណីយដ្ឋានពេញនិយមមួយ ដែលមានទឹកស្ទឹងថ្លាយង់អាចងូតលេងកម្សាន្ត។ ទឹកស្ទឹងនេះ អ្នកស្រុកច្រើនហៅថា ស្ទឹងប៉ែលិនក៏មាន។ នៅជុំវិញក៏មានលក់ម្ហូបអាហារ និងប្រកបដោយកន្លែងសម្រាកសមរម្យ។
ទឹកជ្រោះបរហ៊ុយ, ទឹកជ្រោះក្បាលដំរី
ទឹកធ្លាក់កម្ពស់ប្រមាណជាង ២០ ម៉ែត្រ អមទៅដោយដើមឈើតូចធំ មានទឹកត្រជាក់ស្រេង មិនសូវមានមនុស្សម្នាបានស្គាល់ទេ។ ទេសចរត្រូវធ្វើដំណើរថ្មើរជើងដោយអត់ធ្មត់ ដើម្បីបានទៅលេងទឹកជ្រោះក្បាលដំរីដ៏ស្រស់ស្អាត។ ទីនេះមានទេសភាពល្អខ្លាំងណាស់ ជាពិសេសនារដូវវស្សា ដែលមានទឹកច្រើន ធ្លាក់មកមានសម្រស់ស្អាត សក្បុសតែម្ដង ខណៈនៅរដូវប្រាំ...
វាលកុលាបប៉ៃលិន, សួនអាពាហ៍ពិពាហ៍
កុលាបប៉ៃលិន ជាឈ្មោះដែលប្រហែលជាគេដាក់តាមឈ្មោះរឿងប្រលោមលោកល្បីល្បាញរបស់លោកញ៉ុកថែម ឆ្នាំ១៩៦០ ស្ដីពី ប្រវត្តិតស៊ូរបស់កំឡោះខេត្តបាត់ដំបង មកប្រកបរបរជាកម្មករត្បូងនៅប៉ៃលិន។ ស្ថិតនៅចង្កេះភ្នំយ៉ាតផ្នែកខាងក្រោយពីអតីតកាលទីនេះគឺជាកន្លែងគេជីករកត្បួង តែបច្ចុប្បន្ននេះជាទីសម្រាកលំហែដែលអាចគយគន់ទេសភាពភ្នំជុំវិញ ជាពិសេ...
ទឹកជ្រោះភ្នំខៀវ
ទឹកជ្រោះភ្នំខៀវត្រូវបានរៀបចំដោយមានសម្រស់ធម្មជាតិ និងសត្វព្រៃ។ ទឹកជ្រោះនេះហូរធ្លាក់ពីចំហៀងភ្នំ ហើយមានល្បាក់ច្រើនជាន់ ដែលប្រជាជនក្នុងតំបន់ហៅទឹកជ្រោះនេះថាទឹកជ្រោះព្រៃ ពីព្រោះមានស្លឹកឈើដ៏ក្រាស់ធ្លាក់ជុំវិញទឹកជ្រោះនោះ។ ជាទូទៅប្រជាជនបានអះអាងថាជាភ្នំនេះមានឈ្មោះចេញពីទឹកជ្រោះទឹកថ្លាឆ្វង់របស់ទឹកធ្លាក់ដែលចាំងឆ...
ច្រកអន្តរជាតិព្រំ
ច្រកផ្សារព្រំគឺជាច្រកព្រំដែនតែមួយគត់រវាងកម្ពុជាថៃស្ថិតក្នុងខេត្តប៉ៃលិន។ នៅទីនោះគេឃើញមានសំណង់ដ៏ស្កឹមស្កៃជាច្រើន មានសណ្ឋាគារ កាស៊ីណូ ផ្សារ អគារធំៗជាច្រើន។ ថ្វីត្បិតតែច្រកនេះមិនអាចប្រៀបជាមួយ ច្រកប៉ោយប៉ែតមែន ក៏វាស្ថិតនៅក្នុងលំដាប់ខ្ពស់ដែរ ព្រោះថាច្រកដទៃក្រៅពីក្រុងប៉ោយប៉ែតចេញ មិនមានសំណង់ច្រើនដូចនៅទីនេះទេ...
ទឹកធ្លាក់ភ្នំដំបង
រមណីយដ្ឋានធម្មជាតិដ៏ល្អ ដែលមានព្រៃដ៏ភ្នំស្រស់ស្អាតនៅជាប់នឹងច្រាំងស្ទឹង។ យើងអាចចុះងូតទឹកលេងបានព្រោះទឹកថ្លាហើយត្រជាក់ ជាមួយនឹងថ្មធំៗជាច្រើន។ រមណីយដ្ឋានទឹកធ្លាក់នេះនៅជាប់ស្រុកសំឡូត ហើយក៏ជាព្រំប្រទល់រវាងខេត្តប៉ៃលិន និងបាត់ដំបងដែលហូរកាត់ភូមិក្រចាប់និងរមណីយដ្ឋាននានានៃតំបន់នេះទៅកាន់ស្ទឹងសង្កែផងដែរ។
វត្តភ្នំកុយ, វត្តគិរីចេតិយ
វត្តគិរីចេតិយហៅវត្តភ្នំកុយជាវត្តចំណាស់មួយក្នុងចំណោមវត្តនៅខេត្តប៉ៃលិន។ វត្តនេះពីមុនល្បីថាមានសត្វក្រពើអ្នកតាកាន់រាប់សិបក្បាល ហើយរហូតមកដល់ពេលបច្ចុប្បន្ននៅសល់មួយចំនួន។ វត្តនេះបានកសាងឡើងក្នុងឆ្នាំ១៨៨០ ហើយឈ្មោះវត្តទៀតសោត ក៏ដោយសារវត្តមានទីតាំងនៅជាប់ភ្នំមួយ ដែលកំពូលវាមានទ្រង់ទ្រាយដូចចេតិយ ឯអ្នកស្រុកនិយមហៅថា...