វត្តសំពៅប្រាំ មានកំណើតដោយនៅពេលអាណាព្យាបាលបារាំងកសាងភ្នំបុកគោនោះ ព្រះមហាក្សត្រខ្មែរ ក៏ព្រះអង្គទ្រង់ព្រះតម្រិះដល់ព្រះពុទ្ធសាសនាភ្លាមដែរ គឺព្រះអង្គទ្រង់សាងអារាមមួយ នេះ តាំងនៅលើដីខ្ពស់មានផែនថ្មធំៗ នៅពាសពេញ ហើយចម្លែក គឺផែនថ្មជាបន្ទះៗ មានទំហំបណ្ដោយ ប្រមាណជាង ១០ ម៉ែត្រ និង កម្ពស់ប្រហែលជិតដប់ម៉ែត្រដែរ។ ទ្រង...
ប្រាសាទបែកបាក់នេះស្ថិតនៅលើទីទួលបុរាណមួយដែលមានរុក្ខជាតិដុះព័ទ្ធ ពិបាកនឹងសម្គាល់រាង ដែលសព្វថ្ងៃត្រូវកំពុងតែសិក្សាដោយមន្ទីរវប្បធម៌ និងអ្នកជំនាញ ដើម្បីកំណត់តួនាទីនិងប្រភេទសំណង់ឱ្យ ច្បាស់លាស់។ ជាពិសេសបញ្ហាទីតាំងនឹងផ្លូវចូល ព្រោះកន្លងមកត្រូវដើរកាត់តាមវាលស្រែរបស់អ្នកភូមិ។
ដងព្រែកទឹកឈូកំពតបានទទួលការចាប់អារម្មណ៍ពីភ្ញៀវទេសចរណ័ជាខ្លាំងនៅ មួយរយៈចុងក្រោយ នេះ។ ដូងទេរ ជារមណីយដ្ឋានមួយក្នុងចំណោមនោះ ស្ថិតលើដងព្រែកទឹកឈូ ដែលបើកទ្វារស្វាគមន៍ភ្ញៀវទេសចរ ដោយមានផ្ដល់សេវាកម្មម្ហូបម្ហា បរិយាកាសម្លប់ឈើ ឆ្នេរមាត់ព្រែក ភោជនីយដ្ឋានលើឆ្នេរក្រោមលម្ហមេឃក្បែរដើមដូងទេរ បារនីយដ្ឋានខ្ពស់សម្រាប់គន់...
បច្ចុប្បន្នទឹកធ្លាក់៩ជាន់ត្រូវបានគេចាត់បញ្ចូលជាគោលដៅទេសចរណ៍របស់ខេត្តផងដែរ។ នៅតំបន់នេះ អ្នកទេសចរមានភាពស្រស់ស្រាយសប្បាយជាមួយនឹងខ្យល់អាកាសត្រជាក់បរិសុទ្ធមានទឹកធ្លាក់ជាដំណាក់ៗកាត់ពីលើផ្ទាំងថ្មដាតូចធំ។ ទីនេះមានជ្រលងភ្នំខ្ពស់ទាប មានព្រៃព្រឹក្សា វល្លិឈើព្រៃនិងទឹកហូរធ្លាក់តាមបណ្តោយកម្រាលថ្មដាថ្លាដូចកញ្ចក់។...
មន្ទីរបូជនីយដ្ឋាននៅកណ្ដាលវាលសង់ជារបៀបរោងអ្នកតាមានជញ្ជាំងឥដ្ឋនិងដំបូលប្រក់ក្បឿង ស្ថិតនៅក្នុងបរិវេណវត្តពោធិ៍ ភូមិពោធិ៍ ឃុំថ្មី ស្រុកកំពត ខេត្ដកំពត មានតម្កល់អដ្ឋិធាតុជនរងគ្រោះចំនួន៧៥ នាក់។ គំនរឆ្អឹងដែលស្ថិតនៅចំកណ្ដាលមន្ទីរបូជនីយដ្ឋាននាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ពុំមានការរៀបចំត្រឹមត្រូវ ឡើយ ហើយឆ្អឹងដែលនៅសេសសល់គឺ...
ទោះបីកំពុងស្ថិតក្នុងគម្រោងដោយមិនទាន់លេចចេញជារូបរាងពេញលេញនៅឡើយក្តី ឆ្នេរខ្សាច់ សមុទ្រលម្ហែកាយភ្នំដូងបានស្រូបទាញទេសចរទៅកម្សាន្តរៀងរាល់ថ្ងៃ។ ជាមួយទិដ្ឋភាពបែបនោះ ម្ចាស់គម្រោងបានអំពាវនាវដល់ភ្ញៀវទាំងអស់ឱ្យចូលរួមរក្សាអនាម័យ បរិស្ថានដើម្បីសុខភាព និងសោភ័ណភាពទាំងអស់គ្នា។ ដំណើរទៅកាន់ទីនោះនឹងឆ្លងកាត់ភូមិឋានអ្នក...
ទំនប់ប្រទក្យក្រឡាជាគោលដៅ លម្ហែកាយ ការជួបជុំពិសាភោជនាហាររួមគ្នា ត្បិតនៅទីនេះមានទឹកគ្រប់គ្រាន់ សម្រាប់ចុះហែលលេងយ៉ាងត្រជាក់ មានកន្លែងលក់ដូរម្ហូបអាហារ ហើយក៏អាចនាំមកជាមួយនូវ គ្រប់គ្រឿងបរិភោគផ្ទាល់ខ្លួន ឬជាក្រុមគ្រួសារព្រោះមានទីកន្លែងសមរម្យទាំងលើខ្នងទំបន់ ទាំងបរិ វេណជុំវិញដែលហ៊ុមព័ទ្ធដោយជួរភ្នំដ៏ស្រស់បំព្...
ខេត្តចាស់ជាងគេនៅតំបន់មាត់សមុទ្រ ដែលពីអតីតកាលគ្របដណ្ដប់លើមាត់សមុទ្រកម្ពុជាទាំងមូល។ លុះកន្លងមកបន្តបន្ទាប់ទើបមានការបំបែកទៅជាខេត្តផ្សេងៗ ដូចជាខេត្តកោះកុង ខេត្តព្រះសីហនុ និងខេត្តកែប។ ខ្សែឆ្នេរដ៏វែងនៃខេត្តនេះសន្ធឹងលើឈូងសមុទ្រថៃភាគខាងត្បូង ដែលជាតំបន់ទេសចរណ៍សមុទ្រកំពុងពេញនិយម។ ខេត្តមានសំណង់ប្រវត្តិសាស្រ្តជា...
រមណីយដ្ឋាននេះមានលក្ខណៈស្រដៀងគ្នាទៅនឹងទីដទៃនៃតំបន់នេះ ដោយស្ថិតនៅជាប់ទឹកធ្លាក់ហើយបានកែឆ្នៃជាតំបន់កម្សាន្ត។ ទីនេះស្ថិតនៅផ្នែកខាងលើនៃខ្សែទឹកឈូជាប់នឹងទំនប់វារីអគ្គិសនី។
ទំនប់ទឹកនេះបានកសាងឡើងតំណាលគ្នានឹងសំណង់នានាលើខ្នងភ្នំនេះ ដើម្បីស្តុកទឹកទុកប្រើប្រាស់។ បឹងបូកគោជាប្រភពទឹកតែមួយគត់ដែលផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការលើភ្នំនេះ ទើបតម្រូវឱ្យមានការទប់ ដោយទំនប់នេះតាំងពីជំនាន់បារាំងមកកសាងទីនេះ ហើយនៅតែបានប្រើប្រាស់រហូត។ មានស្ថានីយបូមទឹកយកទៅអាង និងទំនប់ចាស់ ដែលហៅថាទំនប់បារាំង។
អាយុកាលនៃប្រាសាទភ្នំទទុង គឺប្រហាក់ប្រហែលគ្នានឹងប្រាសាទក្នុងគុហាទាំងឡាយក្នុងតំបន់នេះ គឺសាងសង់នៅក្នុងអំឡុងអន្តរកាលរវាងសម័យនគរភ្នំ និងចេនឡានាចុងសតវត្សទី៦ និង ទី៧។ ប្រាសាទសង់អំពីឥដ្ឋ និងថ្មបាយក្រៀមហើយកំពុងតែត្រូវទទួលរងនូវការបំផ្លាញដោយលំញ័រ ទើបប្រាសាទនេះ ត្រូវបានគេយកឈើមកទប់ច្រូងច្រាងដើម្បីការពារ។ មាត់គុហ...
តាមផ្លូវឡើងទៅលើភ្នំ ត្រង់ចំណុច គីឡូម៉ែត្រលេខ១០ ដែលមានទីសំណាក់ចតយានយន្តបាន មានថ្មជញ្ជាំងភ្នំ ដែលលយចេញ មានទម្រង់ជាមុខ ដែលគេហៅថា ផ្ទាំងថ្មមុខយក្សឬអ្នកថែរក្សាព្រៃ។ ទីនេះជាកន្លែងសម្រាប់ធ្វើការបន់ស្រន់សុំសេចក្ដីសុខសប្បាយចំពោះការធ្វើដំណើរនិងការប្រមាញ់សត្វរបស់ព្រានព្រៃ។ លើសពីនេះយើងអាចមើលឃើញទេសភាពស្រស់ត្រកាល...
ទំនប់ម្លិច បានក្លាយជាតំបន់លម្ហែថ្មីមួយនៅតំបន់ចន្លោះខេត្តតាកែវនិង កំពត។ ពីអតីតកាល ខ្មែរក្រហមបានបង្ខំឲ្យប្រជាជនឱ្យសាងសង់ទំនប់ទឹកល្ហល្ហេវនេះឡើងដើម្បីបម្រើកសិកម្មនាអំឡុងឆ្នាំ១៩៧៧។ ប៉ុន្តែអាងទឹកជាប់អតីតកាលជូរចត់ ឥឡូវបានប្រែជាទីសប្បាយសម្រាប់ប្រជាជនខ្មែរ។ អាងទឹកសាបថ្លាឆ្លុះ បានព័ទ្ធដោយសម្រស់បៃតងស្រស់នៃព្រៃ...
ទីនេះគឺជាអតីតព្រះរាជដំណាក់របស់ព្រះបាទនរោត្តម សីហនុ សម្រាកលំហែព្រះកាយ ដែលត្រូវបានសាងសង់ឡើងពីថ្មនិងមានបិទដោយឈើស្លាខ្មៅនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៣៦។ អគារទាំងមូលនៅមានសភាពរឹងមាំ ប៉ុន្តែទ្វារនិងបង្អួចត្រូវបានបាត់បង់អស់ ហើយអគារគួរណាស់ត្រូវបានជួសជុលស្ដារឡើងវិញផងដែរ។ នៅទីនេះគេអាចមើលឃើញនូវទេសភាពដ៏ស្រស់ស្អាតគួរឲ្យរំភើបនៅខ...
ចេតីយសង់អំពីឈើមួយត្រូវបានសាងសង់សម្រាប់ដាក់តម្កល់អដ្ឋិធាតុជនរងគ្រោះ ដែលបានដឹកជញ្ជូននាំមកពីរណ្ដៅសាកសពក្នុងស្រុកកំពត។ អដ្ឋិធាតុដែលបាននាំមកដាក់តម្កល់នៅទីនេះ ពុំមានចំនួនច្រើនប៉ុន្មានទេ។ ខ្នោះជើង មួយចំនួន ក៏ត្រូវបានប្រមូលមកដាក់នៅក្នុងមន្ទីរបូជនីយដ្ឋាននេះដែរ។
រមណីយដ្ឋាននេះបានកសាងឡើងដោយអាណានិគមនិយមបារាំងនៅឆ្នាំ១៩២២ ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទស៊ីសុវត្ថិ ដោយលោក ហ្វ្រង់ស្វាបូដ្វាំង ជារ៉េស៊ីដង់សុប៉េរីយើរ នៅប្រទេសកម្ពុជា ហើយសម្ពោធជាផ្លូវការ នៅឆ្នាំ ១៩២៥។ ភ្នំបូកគោគឺជាកន្លែងកម្សាន្តសម្រាប់ពួកអាណានិគមបារាំង ដែលត្រូវការផ្លាស់ប្តូរបរិយាកាសពីតំបន់វាលទំនាបទៅតំបន់ភ្នំក្បែរមា...
ជារមណីយដ្ឋានកម្សាន្តធម្មជាតិដ៏ពេញនិយមថ្មីមួយនៅក្នុងខេត្តកំពត។ នៅទីនោះអ្នកអាចរីករាយនឹងការហែលទឹកជ្រោះដ៏ត្រជាក់ដែលធ្លាក់ពីលើកំពូលភ្នំ វាពិតជាកន្លែងដ៏ល្អសម្រាប់អ្នកសម្រាកកម្សាន្តជាមួយនឹងធម្មជាតិ ។ នៅតាមដងផ្លូវទៅកាន់ទឹកជ្រោះនោះ មានទេសភាពស្រស់ថ្លា កាត់តាមស្ថានីយវារីអគ្គីសនីកំចាយដ៏ធំ និងព្រៃពណ៌បៃតងរហូតដល់ក...
សួនសត្វ សូនដំណាំ ញឹម វណ្ណដា ឬក៏គេច្រើនហៅថា សួនសត្វទឹកឈូកំពត មានសត្វច្រើនប្រភេទ ដូចជា ដំរី, ខ្លាឃ្មុំ, ខ្លាដំបង, តោ, ប្រែង, ស្វា, ទោច, ជ្រូកព្រៃ, ទន្សោង, រមាំង, អូដ្ឋ, អូទ្រីស, ក្ងោក, មៀម, សេក, ព្រាប, ក្រពើ និងពស់ថ្លាន់ ជាដើម។ ក្រៅពីសត្វ ក៏មានដំណាំហូបផ្លែជាច្រើនទៀតដូចជា ធូរេន, សាវម៉ាវ, មង្ឃុត។ល។ សួនន...
រមណីយដ្ឋាននេះមានប្រាសាទក្នុងគុហាមួយ ដែលបានបន្សល់ទុកនូវកម្ទេចកម្ទីបាក់បែក ជាភស្តុតាងសម្រាប់បង្ហាញថា ទីនេះជាតំបន់បេតិកភ័ណ្ឌប្រវត្តិសាស្ត្រខេត្តកំពត។ គុហាមានកំពស់ប្រមាណ៣៥ម. ដែលមានជណ្ដើរបេតុងឡើងទៅកាន់ទីនោះ។ ប្រាសាទភ្នំឈ្ងោកសង់អំពីឥដ្ឋ សង់ទល់នឹងជញ្ជាំងភ្នំ កម្ពស់៣ម៉ែត្រ លម្អដោយក្បាច់ចម្លាក់ដែលនៅរក្សាទ្រង...
ដំណាក់ព្រះបាទមុនីវង្ស គឺជាអគារមួយក្នុងចំណោមសំណង់អគារជំនាន់អាណានិគមដ៏ធំស្កឹមស្កៃគួរឲ្យកត់សម្គាល់នៅលើភ្នំបូកគោ។ ដំណាក់នេះត្រូវបានសង់ឡើងនៅក្បែរមាត់ជ្រោះ ដែលអាចគយគន់សម្រស់ព្រៃភ្នំពណ៌បៃតងដាច់កន្ទុយភ្នែក និងព្រះអាទិត្យរះរៀងរាល់ព្រឹកថែមទៀត។ វាជាដំណាក់ដែលព្រះបាទមុនីវង្ស ទ្រង់សម្រាកកម្សាន្តគេចពីអាកាសធាតុក្តៅ...
អាងទឹកភ្នំដំរី ពេលនេះមិនមែនបម្រើតែផលប្រយោជន៍ការងារកសិកម្មប៉ុណ្ណោះទេ តែបានក្លាយជាកន្លែងទេសចរណ៍មួយគួរឱ្យទាក់ទាញ។ អាងទឹកនេះកសាងឡើងនៅក្នុងរបបប៉ុលពត យកភ្នំដំរីធ្វើជាជើងទំនប់ម្ខាង។ ទំនប់អាងនេះបានបាក់ម្តងនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៩៩ និង ត្រូវបានជួសជុលឡើងវិញ ហើយនៅឆ្នាំ២០០២ អាងនេះបានជ្រាបទឹកអស់ជាបន្តបន្ទាប់តាមថ្ម ដោយសារ...
2024 © Royal Academy of Cambodia