អំពីប្រវត្តិសាងសង់ប្រាសាទនេះពុំមានឯកសារបញ្ជាក់ឡើយ។ ប្រាសាទមានប្រាង្គពីរ (មួយបាក់រលំអស់) បែរមុខទៅកើតតាមស៊ុមទ្វារថ្មភក់ជាមួយសសរពេជ្ររាងប្រាំបីជ្រុងនិងលំអដោយទ្វារបញ្ឆោតតាមជ្រុងផ្សេងទៀត ដែលធ្វើពីថ្មភក់។ ប្រាង្គនៅសល់មានសភាពល្អគួរសម។
ប្រាសាទសង់នៅដើមសតវត្សរ៍ទី៩ ស្ថិតក្នុងរចនាបថ គូលែន។ ជាប្រាសាទឥដ្ឋមួយក្នុងចំណោមប្រាសាទជាច្រើននៅលើខ្នងភ្នំគូលែន ដែលមានប្រាង្គបីព័ទ្ធជុំវិញដោយកំពែងមួយបាក់បែកអស់មានគោបុរៈមួយនិងហោត្រៃមួយ។
ជាភ្នំមួយខ្ពស់សន្លឹមបង្អួតខ្លួនកណ្តាលអាកាស មានកម្ពស់ ៧០ម. លម្អទៅដោយរុក្ខជាតិតូចៗពណ៌ចម្រុះ។ នៅលើកំពូលភ្នំ មានព្រះវិហារនិងរូបបដិមារកមួយយ៉ាងធំដែលអាចមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់ពីចម្ងាយ មានព្រះនាម «ព្រះអង្គសិលានុភាព»។ នៅលើកំពូលភ្នំនេះ មានសំណល់ប្រាសាទបុរាណពីសម័យមុន ដូចជាមេទ្វារជាថ្មស្រទាប់ ផ្ដែរ និងបំណែកដទៃទៀត។ អ្នក...
ទំនប់ទឹកនេះបានកសាងឡើងតំណាលគ្នានឹងសំណង់នានាលើខ្នងភ្នំនេះ ដើម្បីស្តុកទឹកទុកប្រើប្រាស់។ បឹងបូកគោជាប្រភពទឹកតែមួយគត់ដែលផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការលើភ្នំនេះ ទើបតម្រូវឱ្យមានការទប់ ដោយទំនប់នេះតាំងពីជំនាន់បារាំងមកកសាងទីនេះ ហើយនៅតែបានប្រើប្រាស់រហូត។ មានស្ថានីយបូមទឹកយកទៅអាង និងទំនប់ចាស់ ដែលហៅថាទំនប់បារាំង។
តំបន់រមណីយដ្ឋានទំនប់បង្ហៀរអូរស្វាយជារមណីយដ្ឋានថ្មីមួយទៀតសម្រាប់ទេសចរដែលមកទស្សនាប្រាសាទព្រះវិហារ ឬប្រាសាទនៅតំបន់ជាំក្សាន្ត។ ខេត្តព្រះវិហារតំបន់ធម្មជាតិកែឆ្នៃ កំពុងបម្រើភ្ញៀវទេសចរផងដែរ។ នៅរដូវប្រាំង ទីនេះមិនសូវមានទឹកសម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរលេងឡើយ ប៉ុន្តែនៅរដូវវស្សាវិញ ទីនេះបានក្លាយទៅជារមណីយដ្ឋាន ទេសចរណ៍ដ៏ពេញ...
ទំនប់ម្លិច បានក្លាយជាតំបន់លម្ហែថ្មីមួយនៅតំបន់ចន្លោះខេត្តតាកែវនិង កំពត។ ពីអតីតកាល ខ្មែរក្រហមបានបង្ខំឲ្យប្រជាជនឱ្យសាងសង់ទំនប់ទឹកល្ហល្ហេវនេះឡើងដើម្បីបម្រើកសិកម្មនាអំឡុងឆ្នាំ១៩៧៧។ ប៉ុន្តែអាងទឹកជាប់អតីតកាលជូរចត់ ឥឡូវបានប្រែជាទីសប្បាយសម្រាប់ប្រជាជនខ្មែរ។ អាងទឹកសាបថ្លាឆ្លុះ បានព័ទ្ធដោយសម្រស់បៃតងស្រស់នៃព្រៃ...
ប្រាសាទត្រូវបានកសាងឡើងក្នុងសតវត្សរ៍ទី៧ បានបាក់រលំអស់សល់តែមេទ្វារបញ្ឈរ។ ប្រាសាទមានប្រាង្គបួនសង់លើខឿនថ្មបាយក្រៀមរួមមួយរត់ជូរជើង-ត្បូងបែរមុខទៅកើត។ ប្រាសាទសង់អំពីឥដ្ឋលំអដោយថ្មភក់ ព័ទ្ធដោយគូទឹកដែលមានផ្លូវចូលខាងកើត និងខាងលិចដោយ។ ប្រាសាទមានសិលាចារឹកជាច្រើន។
វត្តមានឈ្មោះដើមថា សុរិយាវង្ស សាងសង់ឡើងក្នុងឆ្នាំ ១៦៦៤ (ព.ស ១២២៤) ។ វត្តនេះជាអារាមព្រះពុទ្ធសាសនាមួយ ដែលបានសាងសង់ឡើងនៅលើទីតាំងប្រាសាទចាស់ក្នុងកំឡុងស.វ.ទី៧ សព្វថ្ងៃនៅមានសេសសល់បុរាណវត្ថុមួយចំនួនផងដែរ។ វត្តនេះជាប្រភពសិលាចារឹកលេខ K49 (បាត់) និង K50 (នៅសារមន្ទីរជាតិក្រុងភ្នំពេញ)។ យោងតាមសិលាចារឹក ទាំងពីរដែល...
ទំនប់ទឹកស្ទឹងគង្គាជាកន្លែងមុជទឹកកម្សាន្តមួយ ដែលនៅក្នុងខែវស្សាមានទឹកហូរធ្លាក់តាមទ្វារទំនប់យ៉ាងត្របាញ់គួរជាទីគយគន់ និងរៀងរាល់ថ្ងៃរសៀលគេតែងឃើញភ្ញៀវទេសចរណ៍ក្នុងខេត្តនាំគ្នាមកមុជទឹកលេងកម្សាន្តយ៉ាងសប្បាយរីករាយដែលងាយស្រួលក្នុងការធ្វើដំណើរទៅមកមិនសូវចំណាយថវិកាច្រើន។ នៅខាងក្រោមទ្វារទឹកស្ទឺងគង្គា ភាគច្រើនគឺមាន...
កៅអីថ្នក់រត់តាមខ្សែរ៉តនាំអ្នកជិះសំដៅចូលទឹកយ៉ាងលឿនស្លេវ ទាក់ទាញក្រសែភ្នែកដ៏ភ្ញាក់ផ្អើលពីអ្នកអង្គុយនៅតូបជាច្រើនដែលសង់ប្របទឹកស្ទឹងច្រាលនៃរមណីយដ្ឋានដូនម៉ៅពេជ្រនិល។ អាហារថ្ងៃត្រង់ដែលបានស្នើក្នុងបញ្ជីម្ហូបជាប្រភេទអាហារក្នុងស្រុកដែលឆ្លងកាត់ទីនេះ។ ភ្ញៀវអាចជិះទូកទា ទូកត្នោត គយគន់ទេសភាពតាមដងស្ទឹង ជិះកន្រ្តករ៉...
ប្រាសាទប្រហែលជាសាងសង់នៅដើមសតវត្សរ៍ទី៩ និងពាក់កណ្តាលសតវត្សរ៍ទី១០ បូជាថ្វាយចំពោះសាសនាហិណ្ឌូ មានរចនាបថគូលែននិងកោះកេរ។។ ប្រាសាទត្រពាំងខ្នារកសាងពីឥដ្ឋប្រកបដោយមេទ្វារធ្វើពីថ្មភក់មានគ្រឹះជាថ្មបាយក្រៀម សង់នៅលើកូនភ្នំ១ដ៏តូចច្រឡឹងសង់បែរមុខទៅទិសខាងលិចហើយមានកំពែងកសាងពីឥដ្ឋ។ ប្រាសាទនេះមានប្រាង្គ១២ តែបាក់រលំអស់ជា...
វត្តគិរីចេតិយហៅវត្តភ្នំកុយជាវត្តចំណាស់មួយក្នុងចំណោមវត្តនៅខេត្តប៉ៃលិន។ វត្តនេះពីមុនល្បីថាមានសត្វក្រពើអ្នកតាកាន់រាប់សិបក្បាល ហើយរហូតមកដល់ពេលបច្ចុប្បន្ននៅសល់មួយចំនួន។ វត្តនេះបានកសាងឡើងក្នុងឆ្នាំ១៨៨០ ហើយឈ្មោះវត្តទៀតសោត ក៏ដោយសារវត្តមានទីតាំងនៅជាប់ភ្នំមួយ ដែលកំពូលវាមានទ្រង់ទ្រាយដូចចេតិយ ឯអ្នកស្រុកនិយមហៅថា...
អំពីប្រវត្តិសាងសង់ប្រាសាទនេះពុំមានឯកសារបញ្ជាក់ឡើយ។ ប្រាសាទមានប្រាង្គទោលរាងបួនជ្រុងស្មើដែលធ្វើពីឥដ្ឋលំអដោយថ្មភក់ សង់លើខឿនថ្មបាយក្រៀម បែរមុខទៅកើតតាមស៊ុមទ្វារថ្មភក់ និងស្រះមួយស្ថិតនៅខាងកើត។ បច្ចុប្បន្នផ្នែកនៃសំណង់មួយចំនួនធំបានបាក់បែកទៅហើយដោយនៅសល់តែតួ និងទ្វារប្រាសាទតែប៉ុណ្ណោះ។ លក្ខណៈពិសេសរបស់ប្រាសាទនេះ...
ដើមកំណើតនៃវត្តឧណ្ណាលោម គឺកសាងនៅឆ្នាំ១៤២២ ដោយព្រះបាទពញាយ៉ាត ជាអារាមមួយក្នុងចំណោមអារាមដ៏ចំណាស់ទាំងបាំ្រមួយនៅភ្នំពេញ ដែលជាស្នាដៃព្រះអង្គ។ វត្តឧណ្ណាលោម គឺជាវត្តដែលគណសង្ឃព្រឹទ្ធាចារ្យក្នុងប្រទេសកម្ពុជានិយមគង់អាស្រ័យតាំងពីអតីតកាលរហូតដល់បច្ចុប្បន្ន។ កុដិមួយចំនួនត្រូវបានប្រើសម្រាប់ទុកដាក់អំបិលអំឡុងរបបខ្មែរក...
ប្រាសាទឯកភ្នំឬវត្តឯក ជាស្ថាបត្យកម្មរចនាបថសតវត្សរ៍ទី ១១ កសាងឡើងនៅក្នុងឆ្នាំ១០២៧ ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទសុរិយវរ្ម័នទី១ (១០០២-១០៥០)។ នៅជុំវិញប្រាសាទមានគូទឹក ដែលសព្វថ្ងៃប្រាសាទនេះត្រូវបាក់បែកជាច្រើនអន្លើដោយមូលហេតុធម្មជាតិនិង ការជីកកកាយរបស់មនុស្ស។ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងនេះក្ដីប្រាសាទនៅមានទ្រង់ទ្រាយល្អខ្លះ គួរឱ្យចង...
2024 © Royal Academy of Cambodia