ភ្នំឈើកាច់, នគរភ្នំ
រមណីយដ្ឋានបាភ្នំ មានភ្នំ ៤ នៅម្តុំគ្នា គឺ ភ្នំសំពៅ ភ្នំល្អាង ភ្នំធំ និងភ្នំបញ្ជារ។ បាភ្នំ ជាអតីតរាជធានីចាស់ឈ្មោះថា «នគរភ្នំ» ស្ថិតនៅក្បែរភ្នំទាំងឡាយក្នុងស្រុកបាភ្នំ ដែលបច្ចុប្បន្ននៅបន្សល់ស្នាមខ្លះៗប៉ុណ្ណោះ ដូចជាប្រាសាទបុរាណមួយឈ្មោះថា ប្រាសាទច័ន្ទ ស្ថិតនៅចំពីមុខវត្តវិហារគុកក្បែរជើងភ្នំសំពៅ ក្នុងឃុំជើ...
ច្រកអន្តរជាតិកោះរកា
ច្រកមួយនេះមិនសូវមានសកម្មភាពទេថ្វីត្បិតតែវាជាច្រកអន្តរជាតិក៏ដោយ។ នៅត្រើយម្ខាងនៃទន្លេមានច្រកក្អមសំណដែលស្ងប់ស្ងាត់ដូចគ្នា។ ច្រកអន្តរជាតិនេះក៏មិនទាន់មានសំណង់កុះករដូចច្រកដទៃទេ។
ប្រាសាទព្រៃដើមស្រុក
ប្រាសាទមានឈ្មោះផ្សេងទៀតដូចជា ប្រាសាទព្រៃជើងស្រុក, ព្រៃចុងស្រុក, ព្រះធាតុរាជមន្ទីរផងដែរ។ ឈ្មោះទាំងនេះប្រហែលជាល្អៀងដោយការកត់សូររបស់បារាំងរវាងពាក្យ «ជើង» និង «ចុង» តែអ្នកស្រុកនិយមហៅថា ដើមស្រុក គឺមានន័យប្រហែលនឹង ជើងស្រុក គឺព្រៃចាប់ផ្ដើមពីទីនេះទៅ។ ប្រាសាទឥដ្ឋនាសម័យពាក់កណ្តាលសវ.ទី៧ និងទី៨ និងក្រោយមកនាសម័យ...
ក្រុងព្រៃវែង
ព្រៃវែង គឺជាខេត្តមួយនៅភាគខាងកើតនៃប្រទេសកម្ពុជា ដែលមានមូលដ្ឋានសេដ្ឋកិច្ច គឺដំណាំស្រូវ។ ជាតំបន់ទំនាបភាគច្រើនទើបខេត្តនេះជួបវិបត្តិជន់លិចលង់ ឬរាំងស្ងួតជាញឹកញាប់។ ថ្វីត្បិតតែយ៉ាងនេះក្ដី ខេត្តដ៏ចំណាស់មួយនេះមានប្រជាជនរស់នៅកុះករ រហូតដល់ជាង ១លាននាក់ (លេខ៣ក្នុងប្រទេស បន្ទាប់ ពីភ្នំពេញនិងកណ្ដាល) នឹងដង់ស៊ីតេខ្ព...
វត្តកំពូលឈើកាច់, វត្តបព្វតកូដរាម
វត្តបព្វតកូដរាម ហៅកំពូលឈើកាច់កសាងឡើង តាំងពីឆ្នាំ ១៩៣៦ ដោយវត្តនេះឋិតនៅលើកំពូលភ្នំតូចក្នុងភូមិឈើកាច់។ មុនឆ្នាំ១៩៧៥ គេបានកសាងជួសជុលព្រះវិហារប្រក់ស្លឹកទៅជាឈើប្រក់ក្បឿងស្រកាលេញនិងសង់សំណង់មួយចំនួនទៀត។ ឆ្នាំ១៩៧៥ - ១៩៧៩ ពួកខ្មែរក្រហមបានបំផ្លិចបំផ្លាញទីសេនាសនៈផ្សេងៗ និងចាប់ផ្សឹកព្រះសង្ឃ។ បច្ចុប្បន្ននេះ វត្តម...
សារមន្ទីរខេត្តព្រៃវែង
ខេត្តព្រៃវៃងមានសារមន្ទីរដែលប្រមូលផ្ដុំទុកដាក់នូវសម្បត្តិវប្បធម៌ដែលមានតម្លៃជាប្រវត្តិសាស្ត្រ ដែលយើងអាច ឃើញមានសិលាចារឹកដែលទើបរកឃើញថ្មីៗ សំណល់កុលាលភាជន៍ សំណល់កែវកងបុរាណ ហើយភ្ញៀវទេសចរណ៍អាចឆ្លៀតចូលទស្សនាបានដោយស្រួលព្រោះស្ថិតក្នុងទីរួមខេត្ត។
អ្នកតាមេសរប្រចាន់
អ្នកតានេះមានប្រវត្តទាក់ទងរឿងព្រេងស្ដីពី«ម្ចាស់ក្សត្រីជនជាតិក្រិក?» នាម នារីផល ដែលមកតាមសងសឹកជួសស្វាមីដែលជាព្រះអង្គម្ចាស់ពីនគរភ្នំបានទៅសិក្សារៀនសូត្រនៅប្រទេសក្រិក។ ទីនោះមានភ្នំមួយតូចស្ថិតនៅក្បែរមាត់ព្រៃ កម្ពស់ប្រមាណជា ១០ម. ដែលនៅចន្លោះនៃថ្មភ្នំធំៗ ជារោងអ្នកតា មានបដិមាបី។ អ្នកតានេះពីសម័យដើមគេយកមនុស្សទោស...
វត្តដូនស្ដើង, វត្តសិរីសាគរ
វត្តត្រូវបានកសាងឡើងតាំងពីឆ្នាំ ១៨៨៥ ដោយផ្អែកទៅលើទីតាំងដីទួល ដែលកាលពីដើមឡើយមានផ្ទាំងសិលាចារឹកថា តាដូន យាយស្តើង នៅទីនោះ។ ស្ថានភាពវត្តនៅឆ្នាំ១៩៧៥ -១៩៧៩ គឺខ្មែរក្រហមបានបំផ្លិចបំផ្លាញទីសេនាសនៈក្នុងវត្តស្ទើរទាំងអស់ ព្រមទាំងធ្វើទារុណកម្មព្រះសង្ឃយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរទៀតផង។ ក្រោយថ្ងៃរំដោះ ៧ មករា ១៩៧៩ មកដល់បច្ចុប្បន្...
សួនសត្វតាដាបាយាប
ឈ្មោះពេញហៅថា ទេសចរណ៍ធម្មជាតិសួនសត្វ តាដាបាយ៉ាប ដែលប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងខេត្តព្រៃវែងមួយចំនួនមិនទាន់ស្គាល់នៅឡើយ សំបូរសត្វច្រើនប្រភេទ ដែលជាចំណុចទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរណ៍។ ការចូលទៅកម្សាន្តនៅសួនសត្វតាដាបាយ៉ាប អាចធ្វើអោយភ្ញៀវទេសចរមានចំណាប់អារម្មណ៍ក្នុងការ មើលសត្វ ដើរលេងលំហែរដោយថ្មើរជើង និងចំណុចពិសេសផ្សេងៗ ទៀត។ សួន...
វត្តវិហារធំ
វត្តមានឈ្មោះល្បីដោយសារជាទីដែល នេនទុំ បានបួសរៀនហើយចាកសិក្ខាបទដោយចិត្តឯងនៅទីនេះ។ «ទុំទាវ»ជាប្រវត្តិស្នេហាដែលបញ្ចប់ដោយមរណភាពនៃតួអង្គទាំងពីរ។ ក្នុងវត្តនេះមានរក្សាទុក ដើមពោធិ៍ដួលរលំ ដែលដាំដោយព្រះគ្រូ ម៉ី ជាគ្រូរបស់នេនទុំ និងដំបូកថ្មបាយក្រៀមមួយ ដែលគេជឿថា ជាកន្លែងដែលនេនទុំចាកសិក្ខាបទដោយចិត្តឯង។
វាលប្រាំងនិងចុងប៉ម
វាលប្រាំង គឺជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមួយនៅក្នុងទីរួមខេត្តព្រៃវែងតែម្ដង។ ដោយផ្សារទីរួមខេត្តនេះ ស្ថិតនៅតាមមាត់បឹងមួយ ពីទីនោះគេអាចឃើញវាលបឹងធំល្វឹងល្វើយ ដែលជាវាលស្រែប្រាំង។ មានអ្នកស្រុកជាច្រើនមកលំហែនៅទីនេះ ជាពិសេសពេលល្ងាច ដែលមានលក់ចំណីអាហារផ្សេងៗ ផងដែរ។ បើអ្នកចង់ទស្សនាទេសភាពថ្ងៃលិចដែលមានពណ៌លឿងឆ្អៅ សូមសាកល្បង...
ទួលបារាយអណ្ដែត
រមណីយដ្ឋាននេះជាទួលក្នុងបឹងព័ទ្ធដោយដើមឈើធំៗ ជាទីដែលអ្នកស្រុកមានជំនឿថា ជាកន្លែងស័ក្តិសិទ្ធិ សម្រាប់ស្បថស្បែ។ ភ្លេងពិណពាទ្យត្រូវបានប្រគុំថ្វាយរៀងរាល់ថ្ងៃសីល ថ្ងៃបុណ្យ ឬថ្ងៃអាទិត្យដើម្បីសុំសេចក្តីសុខ។ បារាយណ៍អណ្ដែតជាកន្លែងបង់បត់ (ប្រជុំគ្រប់អ្នកតាតូច-ធំក្នុងខេត្តព្រៃវែង) ហើយក៏ជាចំណុចចាប់ផ្ដើមនៃដំណើរហែរអ...
ឆ្នេរខ្សាច់ដីដុះ
ឆ្នេរខ្សាច់ដីដុះជាទីតាំងរមណីយដ្ឋាននាមាត់ទន្លេ ដែលកំពុងពេញនិយមសម្រាប់ងូតទឹកលេងកម្សាន្តរបស់ ប្រជាពលរដ្ឋ ក៏ដូចជាភ្ញៀវទេសចរជាតិ និង អន្តរជាតិដែលបានទៅដល់ទឹកដីខេត្តព្រៃវែងនេះ ។ ឆ្នេរខ្សាច់ កន្លែងកម្សាន្តដីដុះនេះមាន ដីខ្សាច់ដុះចេញពីក្នុងទន្លេចាប់ពីមាត់ច្រាំងរហូតដល់កណ្ដាលទន្លេ និង លាតសន្ធឹងយ៉ាងល្វឹងល្វើយតាម...
ជម្រកសត្វទួលព័ន្ធតាឡី
ស្ថិតនៅខាងជើងបឹងស្នេហ៍ តំបន់អភិរក្សនះសំបូរសត្វស្លាបរាប់លានក្បាល ដូចជាចង្កៀលខ្យង, ក្រសារ, ទុង, ត្រយ៉ងជាដើម។ តំបន់អភិរក្សធម្មជាតិមានទំហំជាង៨០ហិកតា និងផ្ទៃទឹក ៣០០០ហិកតា ជាផ្ទៃបឹងដ៏ធំ ទីទួលព្រៃរបោះ និងព្រៃលិចទឹក។ តំបន់អភិរក្សបឹងស្នេហ៍បង្កើតឡើងពីឆ្នាំ២០១២ ក្រោមជំនួយឧបត្ថម្ភពីអង្គការវូមែន (women) ដោយអភិរក...
វត្តប្រាសាទ (ជ្រៃឃ្មុំ)
វត្តនេះមានសំណង់វិហារថ្មីលើទួលប្រាសាទចាស់ ដែលអ្នកស្រុកបានប្រមូលយកវត្ថុបុរាណរក្សាទុកក្នុងបន្ទប់មួយដែលមានដូចជា ផ្ដែរ មេទ្វារ ព្រះបដិមារ បំណែកផ្សេងៗនៃសំណង់បុរាណ។
ច្រកអន្តរជាតិបន្ទាយចក្រី
ខេត្តព្រៃវែងមានច្រកព្រំដែនចំណាស់មួយគឺច្រកបន្ទាយចក្រីឆ្លងទៅកាន់ប្រទេសវៀតណាម។ ច្រកនេះក៏ដូចច្រកព្រំដែនដទៃទៀតដែរ គឺមានទីផ្សារ ផ្ទះសំណាក់ កាស៊ីណូ និងអាហារដ្ឋាន។
ស្តូបវត្តស្លា, ស្តូបវត្តស្រីប្រសើរ
មន្ទីរបូជនីយដ្ឋានមួយនៅក្នុងវត្តនេះជាកន្លែង ដាក់តម្កល់អដ្ឋិធាតុដែលគាស់បានពីរណ្ដៅសាកសពរួមចំនួន៨៦រណ្ដៅជុំវិញនេះ។ កុដិត្រូវបានពួកខ្មែរក្រហមប្រើប្រាស់ធ្វើជាផ្ទះស្នាក់នៅរបស់កងឈ្លប ហើយជនរងគ្រោះទាំងអស់ត្រូវខ្មែរក្រហម បញ្ជូនមកកាន់ទីនេះតាមរទេះគោ និងថ្មើរជើង បន្ទាប់មកត្រូវបានសម្លាប់នៅនឹងទីតាំងនេះតែម្ដង។ តាមសង្...
ទំនប់បឹងស្នេហ៍
ទំនប់នេះជាទីទប់ទឹកសម្រាប់ស្រែប្រាំង មានឈ្មោះដើមថា បឹងព្រីង។ ជាទីលំហែពេញនិយមសម្រាប់គ្រប់វ័យជាពិសេសក្នុងរដូវវស្សា។ ដោយទំនប់នេះជាទំនប់បង្ហូរ ហេតុនេះប្រសិនបើភ្លៀងធ្លាក់ច្រើននោះ ក៏អាចកាត់ផ្ដាច់ចរាចរមួយរយៈផងដែរ។ ក្នុងពេលនោះការងូតទឹកកម្សាន្តរបស់ភ្ញៀវធ្វើឡើងនៅលើតួទំនប់តែម្ដង។
ទំនប់ស្ទឹងចារ
ជាតំបន់រមណីយដ្ឋានកែច្នៃថ្មីបន្ទាប់ពីការសាងសង់ទំនប់មុខទឹកទប់ទឹកស្ទឹង ដែលមានប្រភពពីខ្ពង់រាបនៅខាងជើងតំបន់នេះនៃខេត្តត្បូងឃ្មុំ។ មានសំណង់តូបជាច្រើនអមមាត់ទំនប់ដែលផ្លូវគមនាគមន៍ផងដែរ ដែលរង់ចាំបម្រើសេវាដល់ភ្ញៀវនៅថ្ងៃសម្រាកឬរដូវបុណ្យទាន ដែលមានចំនួនរាប់ពាន់។ ទីកម្សាន្តនេះមានទឹកទំនប់ដែលអាចងូតកម្សាន្ត ហើយអាចជិះទ...
ស្ពានត្សឺបាសា
ស្ពានអ្នកលឿង ដែលមានឈ្មោះថា ត្សឹបាសា មានប្រវែងជាង២គីឡូម៉ែត វែងជាងគេនៅប្រទេសកម្ពុជា ត្រូវបានដាក់ឱ្យប្រើប្រាស់តាំងពីឆ្នាំ ២០១៥មក។ ពាក្យថា ត្សឹបាសា ភាសាជប៉ុននេះ មាននយ័ជាភាសាខ្មែរថា ស្លាប។ ស្ពានអ្នកលឿង គឺជាប្រភេទស្ពានខ្សែកាបយោងទី១ធំជាងគេនៅកម្ពុជា ដែលបានចំណាយទឹកប្រាក់សាងសង់ ប្រមាណ ១២៧លានដុល្លារ ដែលជាថវិកា...
វត្តមេបុណ្យ
វត្តនេះមានសំណល់ប្រាសាទចាស់ពីមុន (យ៉ាងហោចណាស់ពីរ) ដែលសង់នៅទីទួលខាងលិចព្រះវិហារ។ សព្វថ្ងៃសំណល់វត្ថុបុរាណទាំងនោះត្រូវបានដាក់តម្កល់លើទីទួលមួយ សម្រាប់គោរពបូជា រួមមាន៖ ផ្ដែរពីរនៃប្រាសាទពីរផ្សេងគ្នា មេទ្វារប្រាសាទពីរធ្វើពីថ្មភក់ និង មេទ្វារពីរទៀតជាថ្មថ្លើមអណ្ដើក។