សេកសកជា ជម្រាលចំណោត ស្ទឹងដែលហូរលើ ផ្ទៃថ្មរាបស្មើ និង មានចំណោតចុះឡើងដោយអន្លើៗ មានបណ្ដោយប្រមាណ ៥០០ ម៉ែត្រ អមដោយរុក្ខជាតិតូចធំនិងព្រៃឫស្សីជាម្លប់ដ៏ត្រជាក់។ រមណីយដ្ឋានសេកសកបានរំលេចខ្លួនឡើង លើផ្ទៃដីរាប់ហិ់កតា ដែលក្រៅពីក្បូរក្បាច់រចនាបែបធម្មជាតិក៏នៅមានទេសភាពប្លែកៗជា ច្រើនទៀតសម្រាប់កម្សាន្តផងដែរ។ ពាសពេញផ្ទ...
ស្ទឹមរឹមជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមួយកន្លែង ដែលស្ថិតតាមបណ្ដោយខ្សែទឹកស្ទឹងសង្កែដូចស្ទឹងថ្វាកដែរ តែស្ទឹងរឹមនេះ មិនសូវសំបូរថ្មច្រើនដូចស្ទឹងថ្វាកទេ។ រមណីយដ្ឋាន ស្ទឹងរឹម មានទេសភាពធម្មជាតិ ខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធ ស្ងប់ស្ងាត់ល្អមិនសូវមានអ្នកស្គាល់និងទៅលេងច្រើនទេ។ គេបានសង់ស្ពានឆ្លងកាត់សម្រាប់ដើរឆ្លងទៅភូមិនៅត្រើយម្ខាងទ...
មិនដូច ទេទឹកពុះ នៅកំពង់ស្ពឺនោះទេ នៅទីនេះគឺជាតំបន់កម្សាន្តដែលមានទឹកស្ទឹងកំរៀងហូរចុះមកប៉ះនឹងថ្មនាបាតស្ទឹងបង្កើតជាទស្សនីយភាពទឹកបែកពពុះ ទើបគេហៅថា ទឹកពុះ (ពពុះ) កំរៀងយ៉ាងដូច្នេះ។ សភាពទឹកមានទំនងដូចជារមណីយដ្ឋានពពុះពេជ្រចិន្តាដែរ ជាពិសេសនៅរដូវប្រាំង។ ស្ទឹងកំរៀងមានប្រភពទឹកពីជួរភ្នំ ដែលបង្កើតជាទេសភាពល្អត្រកាល...
បច្ចុប្បន្ននេះភ្នំកាច់ផ្កាបានរៀបចំដោយគណៈកម្មការវត្តនិងមានកាំជណ្ដើរប្រមាណជាង៣០០កាំសំរាប់ឡើងទៅលើកំពូលភ្នំ។ ឈ្មោះភ្នំកាច់ផ្កានេះមានរឿងនិទានថា កាលដើមឡើយមានមេទ័ពម្នាក់ដែលជាសេនាដៃស្តាំរបស់លោកតាឃ្លាំង មឿង បានធ្វើដំណើរចូលទៅប្រទេសសៀម ហើយបានឆ្លងកាត់ស្នាក់នៅតំបន់នេះបណ្ដោះអាសន្ន គាត់ក៏បានជូបនិងស្រឡាញ់នារីម្នាក់...
រមណីយដ្ឋាន ចំការធូរេនអូរតង លេចមុខមកប្រណាំងប្រជែងជាមួយរមណីយដ្ឋានដទៃៗក្នុងតំបន់នេះជាប្រភេទ រមណីយដ្ឋានកសិទេសចរណ៍ ដែលមានទីតាំងស្រស់ស្អាត មានកន្លែងលេងទឹកថ្លាឈ្វង់ អមដោយផ្ទាំងថ្មក្រាលបាតស្ទឹង មានកន្លែងអង្គុយលម្ហែអមដងស្ទឹង និងកន្លែងថតរូបស្អាតៗ។ បន្ថែមពីនេះ រមណីដ្ឋានមានចំការផ្លែឈើចម្រុះដូចជា ទុរេន សាវម៉ាវ ត...
រមណីយដ្ឋាន «ភ្នំប្រាំពីរ» ជាតំបន់ទេសចរណ៍ធម្មជាតិដែលមានល្អាងធំៗចំនួន៣។ ទី១ គឺល្អាង១០០ ដែលក្នុងនេះមានល្អាងតូចៗជាច្រើនដ៏ស័ក្ដិសិទ្ធិ។ ទី២ ល្អាងខ្យល់ មានស្តាឡាក់ទីតនិងស្តាឡាក់មីត ហើយគេជឿជាក់ថាទឹកធ្លាក់តក់ៗជាទឹកស័ក្ដសិទ្ធផងដែរ។ ល្អាងចុងក្រោយឈ្មោះ ល្អាងឥសី ធ្លាប់មានថ្មធម្មជាតិរាងដូចរូបតាឥសីតែត្រូវគេលួចយកទ...
នៅខាងលិចទីក្រុងបាត់ដំបង ចម្ងាយប្រមាណ ១២ គីឡូម៉ែត្រ មានភ្នំជាច្រើននៅជិតៗគ្នា មានភ្នំសំពៅ ភ្នំទ្រុងមាន់-ទ្រុងទា និងភ្នំរំសាយសក់ជាដើម។ ភ្នំសំពៅ គឺជាភ្នំមួយដែលមានកម្ពស់១០០ម៉ែត្រ និងជាទីរមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមួយ ដែលភ្ញៀវទេសចរណ៍និយមទៅកម្សាន្ត លំហែនៅចុងសប្ដាហ៍និងពេលមានពិធីបុណ្យទានម្ដងៗ ជាពិសេសនៅក្នុងពិធីបុណ្យច...
ប្រាសាទស្នឹងខាងកើតកសាងអំពីឥដ្ឋប្រកបដោយចម្លាក់ផ្ដែរធ្វើពីថ្មភក់ នៅលើទួលមួយប្រវែង៣០x២០ម៉ែត្រ។ តាមការសង្កេតមើល ប្រាសាទនេះមានលក្ខណៈប្រហាក់ប្រហែលគ្នានឹងបណ្ដាប្រាសាទកសាងក្នុងសតរត្សទី១២ដែរ។ ប្រាសាទស្នឹងខាងកើត មានប្រាង្គ ៣ សង់ពីឥដ្ឋនៅលើខឿនថ្មបាយក្រៀមមួយ។ នៅប្រាង្គកណ្ដាលមានផ្ដែរឆ្លាក់រូប ព្រះឥន្ទគង់លើដំរីក្ប...
វត្តក្ដុលឬវត្តប្រាប្បច្ចាមិត្របានកសាងឡើងតាំងពីឆ្នាំ ១៨៤៥ ដោយលោកឧញ្ញាបឌិន ដោយហេតុថា ទីនោះធ្លាប់ជាទីលានកន្លែងហ្វឹកហាត់ទ័ព។ ឧកញ្ញាបដិនបានធ្វើពាក្យសច្ចាថាបើកាលណាធ្វើសឹកឈ្នះសត្រូវនឹងយកទីលានហ្វឹកហាត់ទ័ពនេះកសាងជាវត្ត។ សេចក្ដីប្រាថ្នារបស់លោកក៏បានសំរេច ទើបលោកធ្វើតាមពាក្យសច្ចា។ ចំណែការហៅថា វត្តក្ដុល ដោយយកឈ្មោ...
អតីតអគារសាលាខេត្តបាត់ដំបង បានកសាងឡើងនៅក្នុងសម័យលោកម្ចាស់កថាថន ឈុំ ពេលដែលខេត្តបាត់ដំបងស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ថៃ ពីឆ្នាំ១៧៩៥ ដល់១៩០៧ (លោកម្ចាស់កថាថន ឈុំ គឺជាពូជពង្សរបស់ចៅហ្វាបែន ដែលបានគ្រប់គ្រងខេត្តបាត់ដំបងរហូត ៥ ជំនាន់តៗគ្នា)។ ក្នុងឆ្នាំ១៩០៥ ស្ដេចត្រាញ់ កថាថន ឈុំ បានជួលស្ថាបត្យករអ៊ីតាលីពីទីក្រុងបា...
បទចម្រៀងដ៏សែនពិរោះរបស់អ្នកស្រីរស់សេរីសុទ្ធា «ព្រាត់ស្នេហ៍នៅពេជ្រចិន្តា» បានរៀបរាប់ពីទេសភាពតំបន់នេះ ក៏ប៉ុន្តែទីកន្លែងនេះហាក់មិនត្រូវបានទទួលការពេញនិយមមួយរយៈចុងក្រោយនេះ។
ប្រាសាទបាសែតត្រូវបានកសាងឡើងនៅក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទសុរិយវរ័្មនទី១ ជាស្ថាបត្យកម្មសតវត្សទី១១។ ក្នុងបរិវេណប្រាសាទមានស្រះបុរាណមួយមានទំហំ ២០x ១២ម៉ែត្រនិងជម្រៅ១០ម៉ែត្រ មានជណ្ដើរជុំវិញធ្វើអំពីថ្មបាយក្រៀម ព្រមទាំងមានទឹកដក់ខួបប្រាំងខួបវស្សាថ្លាត្រជាក់ទៀតផង។ ថ្វីបើមានការគាស់កកាយក្នុងសម័យខ្មែរក្រហមយកថ្មទៅទប់ទំនប់...
ក្នុងសម័យកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ទីនេះក្លាយជាជាកន្លែងឃុំឃាំង ធ្វើទារុណកម្ម និង ជាកន្លែងសម្លាប់មនុស្សយ៉ាងសាហាវព្រៃផ្សៃបំផុត។ បច្ចុប្បន្ននេះវត្តសំរោងក្នុង បានក្លាយទៅជាតំបន់ទេសចរណ៍ប្រវត្តិសាស្រ្តផង និងបូជនីយដ្ឋានប្រល័យពូជសាសន៍ដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ផងដែរ។ នៅឆ្នាំ១៩៨០ អដ្ឋិធាតុជាច្រើនត្រូវបានគាស់...
ទឹកធ្លាក់បរឡាងឬទឹកធ្លាក់សំឡូតចាស់ ឬក៏អ្នកខ្លះហៅថា ទឹកធ្លាក់អេនជេលីណា ជោលី អន្ទងទឹកចិត្តទេសចរជាតិនិងអន្តរជាតិមកងូតទឹក និងហក់លោតលើអាងបំពេញដោយមុខទឹកហូរធ្លាក់ ២ តូចៗ និងថ្មលយ រំលេចផ្ទៃទឹកបៃតងស្រស់ក្នុងបរិយាកាសធម្មជាតិ។ ភាពស្រស់បំព្រងនៃទឹកធ្លាក់បង្កប់ខ្លួនក្នុងព្រៃឈើចោលម្លប់ត្រឈឹងត្រឈៃ មួយផ្នែកជាគុណសម្បត...
លោក HENRY MOUHOT ជាជនជាតិបារាំងដែលជាអ្នកស្រាវជ្រាវរកឃើញអង្គរវត្តបានរាយការណ៏១៤០ឆ្នាំកន្លងទៅហើយថា ទឹកនៅក្នុងល្អាងដ៏ពិសិទ្ឋិ ដែលផឹកវាទៅនាំឱ្យដឹងដល់អតីតកាល អនាគតកាល និងបច្ចុប្បន្នកាល។ ល្អាងនៅខាងត្បូងភ្នំបាណន់នេះ គេហៅថា ល្អាងព្រះទឹក ដែលតាមរយៈរឿងនិទានចៅរាជកុល គឺជាទីស្នាក់អាស្រ័យ របស់តាបស នាងរំសាយសក់និងចៅរ...
ធៀបទៅនឹងទីកន្លែងកម្សាន្តប្រភេទប្រហាក់ប្រហែលគ្នានេះ ដូចជាជ្រលងបព្វតា ភ្នំកំពូលជាដើម ដែលនៅត្រើយម្ខាង ទឹកធ្លាក់ចម្ការស្វាយ មានទីធ្លាធំទូលាយជាង ហើយទីសម្រាប់លេងទឹកក៏មានទំហំធំជាង ទឹកក៏រាក់ជាង។ ទាំងនេះហើយដែលនាំឱ្យរមណីយដ្ឋានកែឆ្នៃមួយនេះ ល្បីល្បាញជាងគេនៅម្ដុំនេះ។ ចម្ការស្វាយស្ថិតនៅត្រើយម្ខាងទៀតនៃស្ទឹង មានមាត...
សារមន្ទីរនិងសាលតាំងពិព័រណ៍វត្ថុបុរាណខេត្តបាត់ដំបងត្រូវបានសម្ពោធដាក់ឱ្យប្រើប្រាស់ជាផ្លូវការ នៅឆ្នាំ២០១៩ ក្រោមការឧបត្ថមគាំទ្ររបស់អង្គការមិត្តវប្បធម៌ខ្មែរ ដើម្បីលើកស្ទួយវប្បធម៌ខ្មែរ និងជួយឧត្ថមគាំទ្រវិស័យវប្បធម៌ខ្មែរបន្តទៀត។ សារមន្ទីរគឺជាកន្លែងរក្សាទុកនូវវត្ថុបុរាណ សម្បត្តិវប្បធម៌ជាតិ ហើយក៏ជាទីកន្លែងមួ...
រឿងព្រេងភ្នំនេះតំណាលពីសេដ្ឋីម្នាក់មានកូនស្រីឈ្មោះនាង រំសាយសក់ ដែលចេះតែឈឺ ហើយក្រោយមកមានតាបសឈ្មោះតាគ្រាមបានមើលជំងឺនាងជា ទើបឪពុកបានផ្សំផ្គុំនាងជាភរិយាតាបសនោះ។ តាបសបានបង្ហាត់បង្រៀនឱ្យនាងចេះមន្តអាគមជាច្រើន។ ក្រោយមកមានព្រះរាជបុត្រមួយអង្គនាមចៅរាជកុលមកសុំរៀនមន្តវិជ្ជាពីតាគ្រាម ប៉ុន្តែតាបសហាមមិនឱ្យមើលប្រពន្ធ...
វត្តដំរីសឬវត្តស្វេតឆត្រ័កុញ្ជរ គឺជាអារាមមួយដែលមានវ័យចំណាស់ហើយត្រូវបានចាត់ជាវត្តទេសចរណ៍គំរូក្នុងខេត្ត។ តាមឈ្មោះជាភាសាបាលី មានន័យថា ដំរីមានឆ័ត្រស ដែលតាមឯកសាររបស់លោក តូច ឈួង វត្តនេះត្រូវបានកសាងឡើងដោយលោកស្រី អ៊ឹង ដែលជាលោកជំទាវធំទី២របស់លោក កថាថន ឈុំ។ ដោយសារកើតទុក្ខនឹងប្តីមានប្រពន្ធច្រើនលោកស្រីអ៊ឹងមានជំងី...
សួនទឹកក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលសុភមង្គល មានអាងហែលទឹកមនុស្សធំ អាងហែលទឹកសម្រាប់កុមារ សួនផ្កាដ៏ស្រស់បំព្រងសម្រាប់ជាផ្ទៃក្រោយ ភោជនីយដ្ឋាន និងអាងរំអិលសម្រាប់ក្មេងតូចៗ រហូតដល់ប្រាសាទអង្គរវត្តសង់ពីកង់ឡានចាស់ៗ ហើយជាពិសេសគឺអាងរលកសមុទ្រសិប្បនិម្មិត។ រលកសមុទ្របោករលេញយ៉ាងថ្លាឈ្វេងលើជម្រាលកម្រាលការ៉ូក្រហម លឿង ស សម្រាប់កុមា...
ទឹកជ្រោះអូរជាំត្រូវបានរកឃើញក្នុងឆ្នាំ២០០៣ដោយប្រជាជនដែលទៅរស់នៅទីនោះ។ នៅឆ្នាំ២០០៧ ប្រជាជនដែលចូលទៅលេងទីនោះតែងប្រទះរឿងចម្លែកមួយ គឺទឹកធ្លាក់ដែលមើលឃើញនោះថតមិនជាប់សោះ។ បើតាមជំនឿប្រជាជននៅទីនោះគាត់ថាទឹកធ្លាក់នោះមានអ្នកតាកាន់។ រហូតដល់ចុងឆ្នាំ ២០១៣ ទើបមន្ត្រីបរិស្ថាននិងសហគមន៍តំបន់ការពារធម្មជាតិ អូរជាំ បានសហការ...
2024 © Royal Academy of Cambodia